Wdowi garb ozna­cza pogłę­bioną kifozą pier­siową, wysu­nię­cie głowy i zgru­bie­nie tkanki w dol­nym odcinku krę­go­słupa szyjnego.

Nazwa wiąże się z wie­kiem, w któ­rym scho­rze­nie roz­wija się u kobiet, a ma to miej­sce naj­czę­ściej w okre­sie około meno­pa­zal­nym, kiedy to –daw­niej– kobiety bywały już na ogół wdo­wami. Dziś spo­tyka się ten pro­blem rów­nież u kobiet mło­dych, szczu­płych, spę­dza­ją­cych dużo czasu w pozy­cji sie­dzą­cej przy­gar­bio­nej. Wysu­nięte usta­wie­nie głowy oraz bar­ków powo­duje przy­kurcz mię­śni pro­stow­ni­ków szyi i pogłę­bie­nie lor­dozy z rów­no­cze­sną nad­mierną kom­pre­sją krę­gów w odcinku szyj­nym krę­go­słupa, co z kolei pogłę­bia kifozę pier­siową. Hyper­ky­foza pier­siowa może być zaś przy­czyną obni­że­nia wydol­no­ści krążeniowo-oddechowej. W więk­szo­ści przy­pad­ków ból powstały w wyniku zła­ma­nia zmniej­sza się wraz z upły­wem czasu, ale u 1/3 pacjen­tów zła­mane kręgi sta­no­wią przy­czynę sta­łych dole­gli­wo­ści bólowych.

Inną przy­czyną tej dys­funk­cji postu­ral­nej może być gene­tyczna pre­dys­po­zy­cja budowy krę­go­słupa w odcinku szyj­nym oraz oste­opo­roza. Zła­ma­nia trzo­nów krę­gów odcinka pier­sio­wego na tle oste­opo­rozy zra­stają się naj­czę­ściej nie­pra­wi­dłowo – w kształ­cie klina, co pro­wa­dzi do prze­cią­żeń w pozo­sta­łych czę­ściach krę­go­słupa. W tym przy­padku należy naj­pierw leczyć oste­opo­rozę, aby zmi­ni­ma­li­zo­wać ryzyko zła­mań. Jeśli już do nich doszło, trzeba zabez­pie­czyć moż­li­wość zro­stu w pra­wi­dło­wym usta­wie­niu, np. za pomocą gor­setu lub zabie­gów ope­ra­cyj­nych, jak wer­te­bro­pla­styka lub kypho­pla­styka.

Wcze­sna kon­sul­ta­cja orto­pe­dyczna i lecze­nie fizjo­te­ra­peu­tyczne  może przy­nieść efekty w postaci znacz­nego zmniej­sze­nia pato­lo­gii, lep­szej postawy i poprawy samopoczucia.

Fizjo­te­ra­pia polega na korek­cie postawy za pomocą ćwi­czeń, masaży, tera­pii manu­al­nej, kine­sio­ta­pingu oraz łago­dze­niu dole­gli­wo­ści bólo­wych za pomocą zabie­gów z zakresu fizy­ko­te­ra­pii. Jed­nak naj­istot­niej­szą kwe­stią pozo­staje trwała zmiana nawy­ków postawy.

A.W.

Jeżeli masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tematu pro­simy o kon­takt : kontakt@fizjoinformator.pl