Ruchomość rzepki określa się we wszystkich czterech kierunkach( minimum 1.5–2 cm ruchu w każda stronę). Nadmierna ruchomość do boku połączona z bolesnością przedziału przyśrodkowego świadczy o jej destabilizacji– przebytym zwichnięciu lub podwichnięcia.
Pełną ocenę stawów rzepkowo-udowych uzupełnia badanie toru ruchu rzepek. Podczas badania w pozycji siedzącej, uda pacjenta są podparte, zaś golenie i stopy powinny swobodnie zwisać. Przy zgięciu kolan 90º rzepki skierowane są ku przodu i nieco do boku. W piśmiennictwie anglojęzycznym tę nieznacznie rozbieżną pozycje rzepek, porównuje się czasem do ustawienia oczu konika polnego.
Kilkakrotnie powtarzane ruchy zgięcia i wyprostu obu kolan pozwalają badającemu prześledzić tor ruchu rzepek. Odchylenia od prawidłowego to ruch świadczą o istniejącej nierównowadze rzepkowo-udowej. W pewnych fazach zginania i prostowania oba troczki mogą być nadmiernie napięte. W podwichnięciu rzepki, w skutek skrócenia troczka bocznego, widać zbaczanie lub pochylanie rzepki w pełnym wyproście przy rozluźnionych mięśniach uda. Troczek przyśrodkowy jest wtedy nadmiernie naprężony, co powoduje niekiedy bóle w strefie jego przyczepów do rzepki.
Zgięcie kolana większe niż 30º sprowadza rzepkę na osiowy tor przez prawidłowo ukształtowany kłykieć boczny uda. Przyczepy troczka przyśrodkowego zostają odciążone, bocznego zaś ulegają naprężeniu, czemu także towarzyszy czasem bolesność.
Stan głowy przyśrodkowej mięśnia czworogłowego uda jest najlepiej widoczny po zgięciu kolana właśnie do 30º i przy napięciu mięśnia przeciw oporowi. Mięsień ten odpowiada ze prawidłowe ustawienie rzepki[1].
Objaw obronny Fairbanka (apprehension sign)- szybkie przesunięcie rzepki w kierunku bocznym w zgięciu kolana do 30º powoduje gwałtowne napięcie mięśnia czworogłowego uczucie lęku przed bólem związanym z możliwością zwichnięcia rzepki[2].
Także w zgięciu 30º przeprowadzany jest test przemieszczania rzepki ( patellar glide test). Badający przesuwa rzepkę na stronę boczną i przyśrodkową. Przesunięcie boczne w ¾ sugeruje niewydolność troczka przyśrodkowego [3].
Test biernej rotacji rzepki (passie patellar tilt test) wykonuje się w wyproście kolana. Badający unosi boczny brzeg rzepki od kłykcia kości udowej. Prawidłowe wartości mieszczą się w granicach 5–15º odchylenia od poziomu, mniejsze świadczą o zwiększonym bocznym nacisku rzepki[4]
Rysunek przedstawia test biernej rotacji rzepki (Wg, N. F. Spraque: Complications in arthroscopy; Rosenberg T. D., Kolowich P.A.:Complications of lateral retinacular release, 1989, str 146).
W końcowej fazie wyprostu możliwa jest ocena zewnętrznego obrotu goleni. Zwiększeniu zewnętrznej rotacji goleni towarzyszy przesunięcie guzowatości piszczeli, wzrost kąta z zagrożeniem zwichnięcia rzepki. Jest to tzw. próba Helfeta.
E.K.
Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tego tematu prosimy o kontakt : kontakt@fizjoinformator.pl
Literatura:
- Godlewski P.: Analiza struktury włókien i czynności głowy przyśrodkowej i bocznej mięśnia czworoglowego uda. Chir. Narz. Ruchu Ortop. Pol., 1992, 57( supl. 2), 166
- Hugston J.C.: Subluxation of the patellae. J. Bone Joint Surg.,1976, 58-B
- Carson W.G. i wsp.: “ Patellofemoral disorders: Phisical and radiographic evaluation. Part I: Physical examination. Clin. Orthop., 1984, 185, 165
- Rosenberg T.D., Kolowich P.A.: Complicatioms in arthroscopy. Raven Press Ltd, New York 1989.