Aby móc przywrócić pacjentowi pełen, bezbolesny zakres ruchu stawu kolanowego, nie wolno terapeucie zapomnieć o mobilizacji rzepki i tkanek miękkich. Zaniedbanie tych czynności może doprowadzić do utraty ruchomości rzepki, obniżenia jej („patella baja” lub „patella infera”), a co za tym idzie do rozrostu tkanki włóknistej (artrofibrozy). Dalszym efektem braku ruchomości rzepki może być skrócenie więzadła rzepki, co zwiększa siłę wysuwającą piszczel. Może dojść, do zwiększonego nacisku między rzepką a kością udową, a to w konsekwencji może doprowadzić do zespołów bólowych w przednim przedziale stawu kolanowego.
Mobilizacja rzepki, – czyli wykonywanie ślizgów rzepką powinna być wykonywana we wszystkich kierunkach i płaszczyznach w możliwie maksymalnym zakresie ruchu. Czynność tę należy wprowadzić od pierwszego dnia po operacji, wykonywać kilkakrotnie w ciągu dnia i zawsze przez około 5 minut przed ćwiczeniami zakresu ruchu. Zadaniem terapeuty jest to by uświadomić choremu wagę tej procedury i nauczyć pacjenta samodzielnego wykonywania mobilizacji rzepki i tkanek miękkich przez około 8 tygodni po operacji, lub do momentu osiągnięcia pełnego zakresu ruchu stawu kolanowego.
E.K.
Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tego tematu prosimy o kontakt : kontakt@fizjoinformator.pl