Metoda McKenzie to jedna z najpopularniejszych metod terapeutycznych w leczeniu dyskopatii. Jej twórcą jest Robin McKenzie pochodzący z Nowej Zelandii.
Odkrył on, że pacjenci z pewnymi określonymi symptomami odczuwają natychmiastową ulgę po wykonaniu serii specyficznych ruchów, a w niektórych przypadkach również po przyjęciu pewnych statycznych pozycji ciała (fenomen centralizacji bólu).
Na podstawie badań i obserwacji wyodrębnił 3 bólowe zespoły kliniczne:
- Zespół zaburzeń posturalnych (związany z przeciążeniami ekstremalnej pozycji
- końcowego zakresu ruchu tkanek nie zmienionych patologicznie); np.nadmiernie wyprostowany palec.
- Zespół zaburzeń funkcjonalnych (związany z przeciążeniem ekstremalna pozycją końcowego zakresu ruchu tkanek obkurczonych patologicznie); np.blizny.
- Zespół zaburzeń strukturalnych (związany z zaburzeniami wzajemnego układu struktur wewnątrzstawowych (uszkodzenie, przemieszczenie);np.naderwnie tkanki.
Głównym celem metody jest przywrócenie możliwe pełnej funkcji zaburzonym strukturom i edukacja pacjenta, a tym samym zabezpieczenie go przed kolejnym pojawieniem się bólu oraz samodzielnie poradzenie sobie z problemem.
Terapeuta przeprowadza z pacjentem dokładny wywiad, w którym ustala: przebieg choroby, dotychczasowe leczenie, czynniki wywołujące ból, zmienność objawów w ciągu doby, postawę pacjenta, objawy neurologiczne i wykonuje badania funkcjonalne. Badanie opiera się na opracowanych przez McKenziego protokołach diagnostycznych, odrębnych dla każdego odcinka kręgosłupa oraz dla kończyn.
zalecenia autolecznicze są dostosowywane do stylu życia pacjenta w taki sposób, by proces ten przebiegał w sposób świadomy, bezpieczny i kontrolowany. Zdobyta przez pacjenta wiedza pozwala mu również na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia nawrotu objawów oraz radzenia sobie na wypadek ich ponownego zaistnienia.
A.W.
Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tego tematu prosimy o kontakt : kontakt@fizjoinformator.pl