Gero­ki­ne­zjo­lo­gia

seniorZja­wi­sko coraz dłuż­szego życia  w obec­nych cza­sach demo­gra­fo­wie nazwali już ‘’bombą geria­tryczną’’, gdyż jego kon­se­kwen­cje będą doty­czyć wszyst­kich dzie­dzin życia i gospo­darki. Ludzie żyją śred­nio 30 lat dłu­żej niż na początku stu­le­cia, ale rów­no­cze­śnie chcą pozo­stać zdrowi, aktywni fizycz­nie i inte­lek­tu­al­nie. Tym­cza­sem wg naukow­ców w ciągu naj­bliż­szych 40 lat liczba żyją­cych ludzi w wieku star­szym wzro­śnie trzykrotnie.

Przyj­muje się, że czło­wiek jest zapro­gra­mo­wany na 110–120 lat życia. Jed­nak bar­dzo nie­wiele osób dożywa tej war­to­ści. Dla­czego? Otóż wpływ maja naj­róż­niej­sze czynniki:

-         Gene­tyka

-         Płeć

-         Kul­tura

-         Cho­roby

-         Oty­łość

-         Nałogi, używki

-         Obcią­że­nia psychiczne

-         Aktyw­ność fizyczna, spo­łeczna, zawodowa

-         Sta­tus ekonomiczny

-         Śro­do­wi­sko

Naj­bar­dziej popu­larne teo­rie przy­czyn sta­rze­nia się:

  1. Teo­ria gene­tyczna – sta­rze­nie się jest skut­kiem stop­nio­wego roz­kładu DNA ludz­kich komó­rek, z któ­rych każda posiada zegar bio­lo­giczny, zapro­gra­mo­wany na okre­ślony czas życia.
  2. Teo­ria stop­nio­wych uszko­dzeń – komórki ule­gają uszko­dze­niom na sku­tek sumo­wa­nia się błę­dów w DNA, gro­ma­dze­nia się pro­duk­tów prze­miany mate­rii i wol­nych rod­ni­ków (które rów­nież uszka­dzają DNA).
  3. Teo­ria stop­nio­wej utraty rów­no­wagi – zakłó­ce­nie pracy jed­nego układu (np. hor­mo­nal­nego) zakłóca rów­no­wagę całego orga­ni­zmu i wpływa na pracę innych układów.
  4. Teo­rie psy­cho­lo­giczne – mówią o stop­nio­wym wyczer­py­wa­niu się zdol­no­ści adap­ta­cyj­nych, okre­ślo­nych sta­diach roz­woju i hie­rar­chii zaspo­ka­ja­nia potrzeb.
  5. Teo­rie socjo­lo­giczne –  udo­wad­niają, że osoby bar­dziej aktywne (w każ­dej sfe­rze życia) żyją dłu­żej i bar­dziej zdrowo.

Są to główne praw­do­po­dobne przy­czyny sta­rze­nia się, ale bar­dziej racjo­nalne wydaje się przy­ję­cie teo­rii wie­lo­czyn­ni­ko­wej, łączą­cej wszyst­kie wcze­śniej wymie­nione aspekty.

Na gene­tykę, płeć i kul­turę kraju nie mamy wpływu (a przy­naj­mniej nie­wielki), za to z powo­dze­niem możemy skon­cen­tro­wać się na pozo­sta­łych czyn­ni­kach i zadbać nie tylko o dłu­gość, ale przede wszyst­kim o jakość naszego życia.

W tym celu należy zre­zy­gno­wać z nało­gów i ogra­ni­czyć wszel­kie używki (przyj­muje się, że 1–2 kawy dzien­nie i 1–2 kie­liszki wina tygo­dniowo są ilo­ścią bez­pieczną), sto­so­wać racjo­nalną dietę.

Należy wyko­ny­wać bada­nia okre­sowe, które z wie­kiem powinny być coraz częst­sze. Skru­pu­lat­nie sto­so­wać się do zale­ceń lekarzy.

Zna­leźć sobie hobby (naj­le­piej gru­powe), które pozwoli się odstre­so­wać i zaan­ga­żo­wać na róż­nych płaszczyznach.

I oczy­wi­ście regu­lar­nie upra­wiać aktyw­ność fizyczną. Udo­wod­niono, że regu­larne ćwi­cze­nia fizyczne mogą opóź­nić pro­cesy sta­rze­nia nawet o 10–20 lat!

W ostat­nim cza­sie posze­rza się zakres zale­ceń do ćwi­czeń, a zmniej­sza ilość prze­ciw­wska­zań do nich. Nie­mniej jed­nak zawsze należy zacząć od kon­sul­ta­cji z lekarzem.

Dla­czego to takie ważne? Ze względu na bez­pie­czeń­stwo, gdyż nawet czu­jąc się dobrze, należy pamię­tać, iż po 60 roku życia maleją zdol­no­ści adap­ta­cyjne układu krwio­no­śnego do wysiłku. Do tego może dojść miaż­dżyca i nie­wy­dol­ność serca. Zmniej­sza się wydol­ność układu odde­cho­wego, nastę­puje demi­ne­ra­li­za­cja kości, zmniej­sza się siła i masa mię­śniowa, a pogar­sza się pamięć.

O wielu tego typu zmia­nach możemy nawet nie wie­dzieć, a wtedy ryzyko zwią­zane z aktyw­no­ścią fizyczną rośnie. Dla­tego przed pod­ję­ciem jakie­go­kol­wiek rodzaju tre­ningu należy skon­tak­to­wać się z leka­rzem. W razie wąt­pli­wo­ści skie­ruje on na bada­nia spe­cja­li­styczne lub testy wysiłkowe.

Naj­ko­rzyst­niej­sza wydaje się umiar­ko­wana inten­syw­ność ćwi­czeń, wyko­ny­wana regu­lar­nie, a naj­le­piej codzien­nie, np. 30-minutowe spa­cery. Wedle pre­fe­ren­cji można to zastą­pić 20 minu­tami inten­syw­nego wysiłku, mini­mum trzy razy w tygo­dniu. Do tego należy dodać kilka ćwi­czeń siło­wych, roz­cią­ga­ją­cych i popra­wia­ją­cych równowagę.

Tre­ning aero­bowy, pod­czas któ­rego przy­spie­sza praca serca i oddy­cha­nie, zwięk­sza wydol­ność układu krą­że­nia i odde­cho­wego, mobi­li­zuje mózg. Tre­ning z opo­rem wzmac­nia mię­śnie i kości. Tre­ning gib­ko­ści zwięk­sza zakresy ruchu w sta­wach i pozwala się zre­lak­so­wać. Ćwi­cze­nia rów­no­ważne zapo­bie­gają upad­kom i pozwa­lają zacho­wać pra­wi­dłową postawę.

Dobrym roz­wią­za­niem są też ćwi­cze­nia w wodzie, gdyż jej wypor­ność pozwala wyko­nać wię­cej ruchów niż pozwala nam na to masa ciała na lądzie.

Jeżeli nie wiesz od czego zacząć sko­rzy­staj z naszych pro­po­zy­cji ćwi­czeń lub wejdź na strony:

http://www.taichi.pl/

http://chodzezkijami.pl/

http://www.aqua-aerobik.pl/

http://www.seniorwsklepie.pl/

A.W.

Jeżeli masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tematu pro­simy o kon­takt :   kontakt@fizjoinformator.pl

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *


9 + siedem =

Możesz użyć następujących tagów oraz atrybutów HTML-a: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>