Odejść od depre­sji…  Odejść od depre­sji można w prze­no­śni i .. dosłow­nie, bowiem aktyw­ność fizyczna, jaką jest cho­dze­nie, jest jedną z naj­bar­dziej pole­ca­nych przy tego rodzaju problemie.

Wydaje się, że dziś o depre­sji powie­dziano już wszystko, ale powtórzmy.

Depre­sja prze­ja­wia się smut­kiem, przy­gnę­bie­niem, poczu­ciem winy lub pustki wewnętrz­nej. Na zewnątrz jest to brak zain­te­re­so­wa­nia tym co wcze­śniej było atrak­cyjne, czę­sto też utrata wagi, zabu­rze­nia snu, apa­tia i zmęczenie.

Depre­sja 2–3 razy czę­ściej doty­czy kobiet, prze­ja­wia­jąc się głów­nie bier­no­ścią i płaczem.

U męż­czyzn to raczej gniew, iry­ta­cja i zobo­jęt­nie­nie. Może też przy­bie­rać formę  nadak­tyw­no­ści lub auto­de­struk­cji (np. obse­syjne upra­wia­nie sportu, nałogi).

Depre­sja została już uznana za kolejną cho­robę cywi­li­za­cyjną, na którą anti­do­tum jest ruch.

W tym wypadku ćwi­cze­nia fizyczne mogą być rów­nie sku­teczne jak leki anty­de­pre­syjne czy psychoterapia.

Cho­dze­nie jest naj­bar­dziej uni­wer­sal­nym rodza­jem wysiłku. Nie wymaga inwe­sty­cji, szcze­gól­nych umie­jęt­no­ści czy warun­ków tre­nin­go­wych. Udo­wod­niono, że już 10 minu­towy spa­cer przy­czy­nia się do zwięk­sze­nia wydzie­la­nia neuroprzekaźników.

Za rów­nie sku­teczne uznaje się inne formy aero­bowe( np. pły­wa­nie, jazdę na rowe­rze, Tai Chi, fit­ness itp.) oraz ćwi­cze­nia roz­cią­ga­jące. Ich dobro­czynny wpływ tłu­ma­czy się wytwa­rza­niem przez orga­nizm endor­fin oraz psy­cho­spo­łecz­nymi atu­tami ćwi­czeń grupowych.

Upra­wia­nie sportu pod­nosi poziom  tryp­to­fanu, czyli sub­stan­cji nie­zbęd­nej do pro­duk­cji sero­to­niny, która w dużym stop­niu jest odpo­wie­dzialna za nastrój.  Tak więc więk­sza inten­syw­ność ćwi­czeń uwolni wię­cej endor­fin, zaś mniej­sza, jak np. joga, pomoże się zrelaksować.

Poprawa samo­po­czu­cia w odpo­wie­dzi na wysi­łek fizyczny może utrzy­my­wać się nawet kilka mie­sięcy, gdy środki prze­ciw­de­pre­syjne  wyma­gają co naj­mniej 2 tygo­dni regu­lar­nego sto­so­wa­nia, zanim poja­wią się pierw­sze znaki poprawy nastroju.

Uznaje się, że ćwi­cze­nia dwa razy w tygo­dniu zmniej­szają czę­stość wystę­po­wa­nia depre­sji o połowę.

Samo­ocena i nastrój zmie­nia się, gdy czło­wiek nabywa spraw­no­ści i umie­jęt­no­ści rucho­wych. Regu­larne upra­wia­nie ćwi­czeń daje satys­fak­cję z osią­ga­nia celów, na które się uczci­wie zapra­co­wało. Poko­ny­wa­nie wła­snych sła­bo­ści, leni­stwa i zastą­pie­nie bez­czyn­no­ści dzia­ła­niem buduje pew­ność sie­bie, wiarę i zwięk­sza poczu­cie kon­troli nad wła­snym życiem.

Za uni­wer­salną dla zdro­wia przyj­muje się dawkę  ćwi­czeń wyko­ny­wa­nych 3 razy w tygo­dniu przez mini­mum 30 min. Oczy­wi­ście jest to kwe­stia indy­wi­du­alna, zależna min. od trybu życia, poziomu stresu i pre­fe­ren­cji rucho­wych. Jed­nakże bez względu na nie, naj­waż­niej­szym czyn­ni­kiem gwa­ran­tu­ją­cym suk­ces anty­de­pre­syjny jest sys­te­ma­tycz­ność wyko­ny­wa­nych ćwiczeń.

Reak­cja na ćwi­cze­nia fizyczne u każ­dego może być inna, dla­tego – jak przy każ­dym innym scho­rze­niu– zanim roz­pocz­nie się ćwi­cze­nia należy zasię­gnąć opi­nii leka­rza co do indy­wi­du­al­nych przeciwwskazań.

Bada­nia potwier­dzają wyraźną poprawę nastroju już po 2 tygo­dniach regu­lar­nych ćwiczeń.

Regu­larne upra­wia­nie sportu oka­zuje swą naj­więk­szą przy­dat­ność w począt­ko­wej fazie lecze­nia depre­sji. Wielu leka­rzy jest zda­nia, że naj­lep­sze efekty osiąga się sto­su­jąc jed­no­cze­śnie psy­cho­te­ra­pię, lecze­nie far­ma­ko­lo­giczne oraz wła­śnie aktyw­ność fizyczną.

Ogól­nie znane korzy­ści z ćwi­czeń fizycz­nych to: obni­że­nie ciśnie­nia krwi, wzmoc­nie­nie mię­śni i kości, spa­la­nie tkanki tłusz­czo­wej oraz zwięk­sze­nie samo­oceny i pew­no­ści siebie,

poprawa jako­ści snu, zmniej­sze­nie poziomu stresu, zła­go­dze­nie lęków, poprawa nastroju.

A.W.

Jeżeli masz jakieś pyta­nia doty­czące tego tematu pro­simy o kon­takt : kontakt@fizjoinformator.pl