Aby rehabilitacja przyniosła pożądany efekt, należy zwrócić uwagę, na to, że choroba zwyrodnieniowa jest procesem stale postępującym, a pacjenci poddający się zabiegom takim jak wysokie osteotomie kości piszczelowej często, długo zwlekają z decyzją o operacji, wykształcając cały szereg nieprawidłowości biomechanicznych i mechanizmów kompensacyjnych w celu zmniejszenia dolegliwości bólowych. Niezbędne jest, aby podczas procesu usprawnianie zwrócić uwagę nie tylko na operowany staw kolanowy, gdyż choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego zaburza nie tylko funkcję kolana, ale wpływa na dysfunkcję ściśle ze sobą współpracujących układów (mięśniowo-szkieletowego i nerwowego). Ważne jest, zatem to, aby podejść do leczenia pacjenta w sposób wieloaspektowy, uwzględniając również piętra wyższe i niższe (staw biodrowy, miednicę, czy stawy w obrębie stopy).
- Bezpośrednio po zabiegu należy zwrócić uwagę na mechanizmy kompensacyjne i ich wpływ na dysfunkcje układu ruchu:https://www.fizjoinformator.pl/mechanizmy-kompensacyjne-wytwarzane-przez-pacjenta-po-operacji-stawu-kolanowego-i-ich-wplyw-na-dysfunkcje-ukladu-ruchu/
- Większość programów rehabilitacyjnych jest skonstruowana tak, by jak najszybciej osiągnąć pełen zakres ruchu, pełne obciążanie i kontrolę nerwowo mięśniową. U pacjentów, którzy poddali się wysokiej osteotomii kości piszczelowej jest podobnie. Jeżeli nie ma przeciwwskazań ze strony chirurgicznej to ćwiczenia zakresu ruchu najlepiej jest zacząć na drugi dzień po zabiegu. Na początek jest to ruch bierny i pacjent ćwiczy na szynie CPM( www.szynoteka.pl).Jeżeli nie ma ograniczeń związanych z bólem kończyny to wprowadza się tak szybko jak to możliwe ćwiczenia wspomagane i czynne. Biorąc pod uwagę, że osteotomii mogą towarzyszyć jednoczasowe rekonstrukcje więzadeł, łąkotek czy chrząstki należy wziąć pod uwagę ewentualne ograniczenia zakresu ruchu, jakie te zabiegi mogą stwarzać.
- Po każdym zabiegu status obciążania operowanej kończyny stwarza wiele problemów zarówno dla pacjenta jak i dla terapeuty. W zależności od tego, czy jest to osteotomia otwartego czy zamkniętego kąta oraz biorąc pod uwagę rodzaj płyty stabilizującej osteotomię czas rozpoczęcia obciążania operowanej kończyny będzie różny. Najczęściej waha się od 6 do 8 tygodni bez obciążania (lub częściowego obciążania). Ma to celu ochronę i stabilizację korygowanej kości.
- Aby móc przywrócić pacjentowi pełen, bezbolesny zakres ruchu stawu kolanowego, nie wolno terapeucie zapomnieć o mobilizacji rzepki i tkanek miękkich. Ma to też zastosowanie, gdy wystąpi obrzęk https://www.fizjoinformator.pl/obrzek-stawu-kolanowego-po-urazie-lub-operacji/
- Tradycyjny program usprawniania rehabilitacyjnego stawu kolanowego składa się przede wszystkim ze wzmacniania mięśnia czworogłowego a szczególnie z ćwiczeń skupiających się na głowie przyśrodkowej tego mięśnia. Właściwa praca mięśnia czworogłowego uda jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania stawu rzepkowo-udowego a co za tym idzie całego stawu kolanowego . Pacjenci po wysokiej osteotomii kości piszczelowej reprezentują przedłużony status nieobciążania lub obciążania częściowego kończyny operowanej, wobec tego są szczególnie narażeni na duże osłabienie mięśnia czworogłowego uda. Głowa przyśrodkowa (vastus medialis) mięśnia czworogłowego uda wydaje się być najbardziej odpowiedzialna za hamowanie nerwowo-mięśniowe i atrofię po urazach i operacjach stawu kolanowego. Dlatego też dla szybszego reedukowania mięśnia, a w szczególności części włókien skośnych (VMO– vastus medialis obliqus) warto jest stosować elektrostymulację i biofeedback.
- Oprócz mięśnia czworogłowego należy zwrócić uwagę też na inne grupy mięśniowe. Pacjenci ze zmianami zwyrodnieniowymi z reguły długo chodzą z bólem, zanim zdecydują się na operację. Bardzo często mają osłabione nie tylko mięśnie kończyny dolnej, ale także mięśnie całej obręczy kończyny dolnej i mięśnie kompleksu lędźwiowo miednicznego.
- Pracując nad usprawnianiem i siłą mięśniową nie wolno zapominać o równowadze pomiędzy wzmacnianiem i rozciąganiem poszczególnych grup mięśniowych.
- U wielu pacjentów po osteotomii kości piszczelowej występują duże obrzęki limfatyczne. W celu ich redukcji stosuje się drenaż limfatyczny, za pomocą pompy sekwencyjnej, a także można używać kinesiotapingu (aplikacje limfatyczne).
Rehabilitacja jest integralną częścią całego procesu leczenia. Zaniedbanie jej może zaprzepaścić efekt operacji do tego stopnia, że pacjent zamiast odczuć poprawę i redukcję bólu, czuje potęgowanie się objawów przedoperacyjnych, zaś jego samopoczucie i jakość życia zostają znacznie zredukowane.
Reasumując, program usprawniania fizjoterapeutycznego po przyśrodkowej osteotomii
kości piszczelowej powinien dążyć do:
- Likwidacji bolesności, wysięku, obrzęku i ograniczenia stanu,
- Zwiększenia elastyczności przykurczonych tkanek dla odtworzenia prawidłowych zakresów ruchu stawu kolanowego i ruchomości rzepki,
- Osiągnięcia właściwej masy, siły i kontroli mięśniowej,
- Reedukacji czucia głębokiego pacjenta,
- Utrzymania prawidłowego balansu mięśniowego w kończynach dolnych i kompleksie lędźwiowo-miednicznym
Jeśli chcesz przeczytać więcej na temat:
1.osteotomii podkolanowych https://www.fizjoinformator.pl/osteotomia-kosci-piszczelowej-hto-high-tibial-osteotomy/
2. osteotomii Ibalance https://www.fizjoinformator.pl/osteotomia-ibalance-jako-metoda-leczenia-zmian-zwyrodnieniowych-przysrodkowego-przedzialu-stawu-kolanowego/
3. osteotomii Tomofix i Puddu https://www.fizjoinformator.pl/osteotomia-z-zastosowaniem-plyty-tomofix-i-puddu/
E.K.
Jeżeli masz jakieś pytania dotyczące tego tematu prosimy o kontakt : kontakt@fizjoinformator.pl